Gewichtsverlies na zwangerschap
fit na zwangerschap
Ik kon geen gewicht verliezen in de acht weken nadat ik bevallen was van mijn kinderen. Ik voelde me vreselijk en depressief omdat ik gewoon wist dat een gezond gewicht binnen mijn bereik zou liggen. Ik wilde niet “dat ouder” type zijn, maar ik wist ook dat ik voorzichtig moest zijn. Ik wilde sterk zijn en overleven, maar ik wilde ook dat mijn kinderen zich goed voelden over zichzelf.
Voordat ik aan mijn post-zwangerschapstraining begon, volgde ik het advies van mijn persoonlijke trainer. Ik volgde zijn advies op, maar een van de ergste dingen was dat ik niet verder kwam dan de eerste paar weken. Ik was nog steeds aan het afvallen. In plaats van dat ik me aan mijn siroopbeperking hield, viel ik 20 pond af. Toen de maand eindigde in juni, was ik 3 – 5 pond afgevallen. Ik wilde doorgaan met mijn afslankplan, dus nam ik een besluit om actiever te worden, zowel in als buiten de sportschool. Ik negeerde het afslankplan dat mijn trainer had geschreven.
Mijn eerste activiteit was tennis, gevolgd door golf, dan weer tennis, dan joggen. Na een intense tennisles, voelde ik me energiek en opgeladen. Elke extra minuut basketbal of hardlopen bracht me in de krachtruimte voor een extra trainingssessie. Aan het eind van de maand was ik weer een half pond kwijt. We noemden het een trainingsmaand. Ons trainingsschema was vrij eenvoudig qua tijdsbesteding, maar ons intensiteitsniveau was veel hoger dan bij sommige andere trainingsgroepen waarmee we werkten. Vrijwel onmiddellijk verbeterde mijn stofwisseling, maar ik was 2 pond afgevallen.
Ik was niet tevreden met die resultaten, en ik was ook niet blij met hoe mijn lichaam eruit zag. Hoewel ik wist dat ik mijn “ritme” kwijt was door de pijn in mijn onderrug, waren mijn schouders, knieën en heupen een puinhoop.Uitpuilende Eitherspender veel tijd aan mijn benen of lunges. Na een maand trainen begon ik elke donderdag te trainen. Zelfs de hond uitlaten op de hondendagen.
In juli begon weer een maand van steeds fitter worden en een betere conditie krijgen. Ik begon met een nieuw rek- en strekregime. Ogenschijnlijk op het tempo van iemand die meer ervaring had dan ik dacht. Ik deed het vrij goed tot mijn laatste training voor september, die bestond uit het lopen van een stuk van zes mijl op wedstrijdtempo. Ik had nog nooit meer dan 8 mijl achter elkaar gelopen, laat staan 6 mijl in één keer.
Vreemd genoeg had ik er niet aan gedacht hoeveel kilo ik was afgevallen, ook al voelde mijn onderlichaam zoveel beter aan. Ik had mezelf er op de een of andere manier van overtuigd dat de pijn maar iets tijdelijks was. Ik ging 10 tot 20 minuten joggen, kwam bij mijn auto en laadde mijn boodschappen in. Ik had nog nooit meer dan 10 mijl in één keer hardgelopen, of meer dan 4 of 5 mijl in één keer. (Als ik mijn man vraag hoe het met hem gaat, zegt hij dat het prima met hem gaat, dank u, en dat hij zoveel brood heeft gegeten!)
De eerste keer dat ik het punt van 6 mijl bereikte, kon ik niet verder. Na wat een eeuwigheid leek, bereikte ik de achterkant van het terrein, passeerde mijn auto, en liep naar huis. Ik was ziek, misselijk, kon niet stoppen met giechelen en hoopte dat mijn scheenbenen het zouden houden. Mijn scheenbenen hielden het, en ik heb een hele tijd gelopen. Ik heb maar één keer een kwart mijl gerend. Ik denk dat ik de volgende dag een kater had kunnen hebben.
Het grappige is, dat ik gezond ben en hardloop- 🙂 Dus, na wat een lange tijd leek, kon ik niet geloven dat het maar 8 weken had geduurd. Ik voel me geweldig!
Als u besluit te gaan hardlopen na de geboorte van een kind, zult u geleidelijk moeten migreren in de richting van paden en steeds minder grasland. Ik doe dit al met een aantal van de wandelingen die ik elke dag maak. Houd er wel rekening mee dat kinderen een zomerkamp hebben en meer trainingsuren dan wij, dus je aantal kilometers kan sneller toenemen dan bij ons het geval was.
We reisden naar Pennsylvania om deel te nemen aan de Twins Power Run, een tocht van zes en een halve mijl. Ook al zijn we allebei fit, we waren Giatrische majoors. We waren dus langzamer dan veel van de kinderen met wie we dezelfde route liepen. We hielden de fiets- en loophandvatten voor de kinderen vast, en we hoefden maar een halve mijl te lopen naar het keerpunt, en toen liepen we nog een stukje. Ook hier waren we langzamer dan veel van de kinderen in de groep die we net hadden ontmoet. Je hoeft niet veel conditie te hebben om een spinningparcours te voltooien, maar het helpt om een reden te hebben om mee te doen.
Een van de leuke dingen die FitnessRunners leuk vinden, is dat ze aan hun ademhaling kunnen werken. Ik heb de route die ik liep zo aangepast dat ik ook een paar keer diep adem kon halen terwijl ik stond.
lees meer: